terug • Reconstructietekening van de bouw van een muur De in die tijd algemeen gebruikelijke bouwmethode (die ook bij de tempel van Salomo gevolgd zal zijn) was om na iedere laag de ruimte tussen de muren te vullen met puin en dan over een laag natte klei (of kalk) de stenen van de volgende laag op hun plaats te slepen. Wanneer het dak gelegd was, werd de tempel uitgegraven (symbolisch: aan de aarde onttrokken) en de zichtkant van de stenen afgewerkt. Aan de binnenzijde stond men dan gewoon op de opvulling, terwijl aan de buitenzijde een tijdelijke steiger van kleistenen werd gemetseld. Wanneer het grondniveau bereikt was, konden de vloertegels aangebracht worden en was de tempel klaar voor ingebruikname. Een dergelijke bouwmethode vergde een nauwkeurige maatvoering, omdat tijdens de bouw het bouwwerk niet zichtbaar was. Hierin speelden de op iedere laag aangebrachte hoekstenen een essentiële rol. versie 8.12